صداي شب

راز شب ، رازي ست بزرگ
در سايه سار شب

درختان

بر تن ميكنند

جامهء تاريكي
پرندهء آوازخوان
بر شاخسار بلند
شروع به خواندن مي كند
باد مي نوازد
وعمق موسيقي
سكوت شب است
آهنگي دلنشين
سرودي منظم
انگار كه نوايش با دلم آشناست
با صدايش مرا
به عمق ذهن شب ميبرد
اي پرندهء آوازخوان
با تو تنها نيستم
صدايت با دلم آشناست
بيدارم براي تو
جاني دوباره ميگيرم با نواي تو
نديدمت
اما دوستت دارم
چون صدايت با دلم آشناست